Vandaag is de Tyfoon aangekomen in Hadong. Voor de zekerheid hebben we bedacht dat we (in ieder geval tot de middag) binnen blijven. We wisten niet zo goed wat we van de Typhoon moesten verwachten. Er werd voorspeld dat het heel hard zou waaien, met windvlagen van wel 88 km/uur, maar wij hebben geen wind gezien. Het heeft wel heel lang en heel erg hard geregend. Dat was super duidelijk te zien! We sliepen namelijk langs een riviertje. Tenminste, toen we aankwamen konden we het eerder een brede beek noemen. Het water stond helemaal niet hoog, het stroomde langzaam en je kon over de stenen die in het water lagen heen lopen. De volgende ochtend (vandaag dus) werden we wakker en toen was de brede beek veranderd in een soort rivier. Het water stond veel hoger dan eerst (de meeste stenen waren niet meer zichtbaar, alleen een aantal hele hoge) en de rivier stroomde ook heel hard. Dat deze verandering in een nacht tijd plaats kon vinden vonden wij echt heel mooi en gaaf om te zien. 

Vanochtend vroeg zijn we boodschappen gaan doen in het dorpje een paar km verderop. Hier hebben we groente en noedels voor het avond eten gehaald, maar ook iets lekkers voor het ontbijt: pannenkoeken beslag! Of tenminste, alles wat je daarvoor nodig hebt. Persoonlijk had ik niet verwacht dat we alles in 1 winkel zouden kunnen vinden, maar in deze supermarkt hadden ze alles wat we nodig hadden (gelukkig!). 

De 2 kamers waar we met zijn allen in sliepen hadden elk 2 elektrische kookplaten. Helaas paste hier maar 1 pan op, maar dat werkt natuurlijk ook. Het pannenkoeken bakken was erg gezellig. In elke kamer werd muziek gedraaid, mensen waren elkaar aan het afwisselen en er hing en gezellig sfeertje. Na ongeveer 2,5 uur aan het bakken te zijn geweest konden we eindelijk gaan ontbijten/lunchen! We hadden suiker, kaas en jam voor op de pannenkoeken en het was zeker een succes! 

Een leuk weetje: Hadong staat bekend om zijn thee! Er wordt gezegd dat de bergen in Hadong ongelooflijk vruchtbaar zijn en alle thee daar heel goed op kan groeien. De vruchtbaarheid komt ook door het schone water wat uit de bergen naar beneden stroomt en het milde weer. Daarnaast helpt de schone lucht in Hadong ook mee met het verbouwen van de thee. We kunnen natuurlijk niet in het bekende thee Hadong zijn zonder maar een thee museum te zijn geweest!

Hadong thee heeft ook een eigen slogan:

“Hadong tea full of life”

In de middag was het (even) gestopt met regenen, dus besloten we op pad te gaan naar het thee museum. Het museum was vanwege het weer wel een beetje dicht, maar we konden toch nog erg veel bekijken! 

Zo hebben we in het museum in het kort gezien hoe thee gemaakt wordt. Zo worden de tegel balderen eerst geroosterd, daarna worden de geroosterde balderen over een rieten met heen gerold, vervolgens worden de balderen uit elkaar gehaald en op koreaans papier gedroogd en als laatste worden de gedroogde bladeren nog één laatste keer geroosterd waarbij de temperatuur laag begint en hoog eindigt. 

Tijdens de Silla dynastie is in 828 de thee in Zuid-Korea geïntroduceerd. Vervolgens had elke dynastie die daarna kwam een eigen thee cultuur, net als de landen om Zuid-Korea heen. 

Een laatste weetje dat we daar hebben geleerd: De Nederlanders hebben de thee in Engeland geïntroduceerd. Dat was redelijk laat, in 1630 ongeveer. Maar vanuit daar is in Engeland wel een hele rijke thee cultuur opgebloeid. 

We konden bij het thee museum helaas geen thee ceremonie volgen, dus gingen Richard, William, Laura, Guido, Bert en Mirte thee drinken in een Koreaans theehuis in het dorpje. Dit was een hele leuke ervaring? Want de mevrouw van de thee winkel deed precies voor hoe Bert en Richard de groene thee moesten bereiden. Voor Mirte en Guido was het ook een bijzondere ervaring, want zij hadden een thee die heel erg sterk was. Zij vonden hem niet heel lekker, maar gelukkig vond Bert beide thees heerlijk. William had ook een bijzondere thee. Zijn thee bestond voornamelijk uit stukjes citroen en was dus ook heel zuur. Laura had bubble thee gehaald, maar de balletjes waren gemaakt van deeg. Het was niet vies zei ze, maar ook niet super lekker. Van de mevrouw van de thee winkel kregen we ook nog zwarte thee. Deze thee was heerlijk!

In dit theehuisje heeft William nog een thee setje gehaald. Verder heeft Mirte hier nog een liedje op de gitaar gespeeld en we hebben met zijn allen meegezongen. Dit werd gefilmd door een Koreaanse politie agent, wat wel een beetje ongemakkelijk was. Maar de agent was erg aardig en heeft het liedje ook gedeeld via de mail. 

Na het theemuseum, gingen Geoffrey, Petra, Floor en Joost op weg naar een waterval. Deze lag achter een klooster dat nog echt in gebruik was en ook pas rond 2000 was gebouwd, maar daar kon je langs/doorheen lopen. Het was een prachtige route met veel cocosmatten, paden van keien en ook behoorlijk wat houten trappen. Op twee plekken moest je de stroom oversteken. 1x via stenen, waar Petra wel natte voeten kreeg maar de rest een tarzansprong maakte en een keer moesten echt de schoenen uit en liep je door het water. Hoewel, de heren zochten EN VONDEN toch liever een alternatieve route over rotsen voor hemzelf. Bleven ze droog? Ik twijfel eraan… 

We kwamen nog een monnik tegen die ook in Nederland was geweest, een echtpaar dat stevig doorstapte en een parkwacht of zo (man en vrouw). Zij zeiden eerst dat we terug moesten gaan vanwege het weer, maar na een gesprekje mochten we tich door, maar wel voorzichtig!!!

Dat hebben we goed in onze oren geknoopt en het was de moeite waard! Wat een geweld en wat een mooi gezicht! Een super waterval met allerlei zijtakjes. En ook nog op tijd terug voor het donker!!

Voor het avond eten van vandaag mogen we Richard en Bert bedanken. Zij hebben heerlijk gekookt, terwijl de wandel groep nog aan het wandelen waren en de anderen lekker aan het zwemmen/in het bubbelbad. Het was een gezellige avond, want we hebben ook nog spelletjes gespeeld. 

Over eten gesproken, we hebben de vangst van een jacht gezien! Mensen van het hotel hebben een groot varken gevangen, met behulp van jacht honden! We hebben ook gezien hoe het dier geslacht werd. Zijn lichaam werd helemaal open gehaald en sommig vlees werd aan de honden gegeven. Deze vonden het echt heerlijk! We vonden het een hele ervaring g om te zien hoe ze met het varken om gingen en zij vonden het erg leuk dat wij keken. Ze waren ook erg trots op hun jachthonden, want het werd ons steeds duidelijk gemaakt dat zij hem hadden gevangen. (Eigenlijk hadden ze het beest opgejaagd naar waar de mensen zaten met het geweer, zodat zij konden schieten, maar ze waren nog steeds trots!)

Stel je voor, je bent in Hadong en je krijgt de kans om van een kabelbaan af te gaan die wel 120 km/uur gaat. Pak jij die kans dan of niet? 

De meeste van ons wilden die kans allemaal heel graag pakken, maar helaas verliep dat even wat anders. Er waren namelijk niet nog 8 plakken over, maar 2. Geoffrey had al heel de vakantie zin in de kabelbaan, dus voor hem was er een plekje. De rest moest dus gaan loten, spannend! Richard had als getal 13 in zijn hoofd genomen en Joost heeft dit goed geraden, dus Joost en Geoffrey hebben een spannend ritje gehad! Ze zeiden dat het super gaaf was, dat ze heel snel gingen en dat ze er van hebben genoten!

Terwijl zij met de kabelbaan van de berg af gingen gingen wij met de cable car omhoog om ook even op de berg te kijken. We hebben hier nog een paar leuke foto’s gemaakt met de toeristen attracties. Daarna gingen we ook weer met de cable car naar beneden. 

Floor en Geoffrey hadden voor de avond al plannen. Zij gingen namelijk stappen, maar wij hadden nog niks gepland staan. Gelukkig voor ons liepen we langs een bowlingbaan en zo ontstond het idee om te gaan bowlen. Het was een hele gezellige avond en allebei de banen hebben 3 rondes kunnen spelen. De ultieme winnaar is Richard, met 152 punten! Joost baalde er heel erg van, want hij zou bijna kunnen winnen (daarom ligt die ook zo verslagen op de grond😂). Maar ineens gooide Richard bij zijn laatste worpen 2 strikes en een spare en had hij Joost volledig ingehaald.

Vanochtend zijn we op bezoek geweest bij een zwaardmeester. Deze meneer had een eigen winkel met een aantal handgemaakte zwaarden en messen. Het was heel indrukwekkend. Hij was heel erg vriendelijk en hij heeft ons van alles vertelt over zijn zwaarden en zijn vak. 

De zwaardmeester zat vroeger in het Koreaanse leger en hij was zesde dan zwaardvechter. Ondertussen is hij met pensioen, vanwege een ziekte waardoor hij trilt. Hij was zelf een beetje verlegen doordat hij Engels moest praten, maar wij vonden hem juist goed te verstaan. De zwaardmeester is heel bekend. Zo maakt hij zwaarden die gebruikt worden als Koreaanse staatsgeschenken. Een van zijn zwaarden is als een staatsgeschenk aan Joe Biden gegeven. Super gaaf!

Wij hebben in deze winkel alle 10 een keukenmes gekocht. Een aantal van ons bestellen (online) ook nog een trainingszwaard. Onderin zijn winkel had hij ook nog een trainingsruimte. Hier waren 2 mensen aan het trainen. Het trainen hebben wij niet gezien, maar we zijn wel met ze op de foto gegaan.

Leuk weetje: we staan ook op zijn YouTube kanaal!

https://youtu.be/OPVbPhsN-W0

Daejeon staat bekend om de wetenschap en de wetenschapsgebouwen in de stad. Zo is er een ook een groot wetenschapsmuseum met verschillende zalen. We hadden niet heel veel tijd voor het museum, wat wel jammer was. We begonnen in een zaal die “live physics” werd genoemd. Er waren een heleboel proefjes die je kon doen en filmpjes die je kon kijken. Het jammere was wel dat niks in deze zaak in het Engels stond. Daardoor kon je sommige proefjes niet goed uitvoeren en kon je ook niet alles begrijpen. Bert, Petra, Floor en Joost zijn alleen in deze zaak geweest.

Mirte, Guido en Geoffrey zijn ook nog heel kort in een zaal over de ontwikkeling van de technologie geweest. Hier waren wel bordjes in het Engels, maar we hadden niet meer genoeg tijd om alles met genoeg aandacht te bekijken en te lezen. We zijn nog korter in een zaal over de ruimte geweest, want om verder naar binnen te gaan moest je betalen en we hadden niet genoeg tijd om dat te doen. 

We hadden een aantal mensen die heel graag naar de botanische tuin wilden, een aantal mensen die het wel prima vonden en een aantal mensen die echt geen zin hadden in de botanische tuin. Doordat we met iedereen rekening moesten houden zijn we op een hoog tempo door de tuin heen gegaan. Hierdoor hebben we wat minder van de tuin kunnen zien dan gehoopt. Dat wat we wel hebben gezien van de tuin was heel mooi en het bekijken zeker waard. 

We moesten vanochtend vroeg uit de veren, want we moesten op in Seoul zijn voor een voorstelling. 

De voorstelling heette “Fly high, Teakwon” en was super gaaf! Het ging over een middelbare (?) school die altijd mee deed aan Teakwando sparringspartijen tussen andere scholen. Vroeger wonnen ze heel vaak, maar sinds een aantal jaar hebben ze niet meer gewonnen. De directrice gaf aan dat ze nu mee konden doen met een Teakwando festival wedstrijd en dat ze die moesten winnen, omdat ze anders van trainingsplek moesten ruilen met de judo mensen (een zaal die verschrikkelijk was). Gelukkig kwam er precies een internationale student uit Florence die ook aan Teakwando deed en goed kon helpen met het motiveren van de groep. Het werd een hele show bestaande uit dans in combinatie met vechten. Er werden hoge sprongen en trappen gemaakt en plankjes werden spectaculair gebroken. Aan het einde mochten we wat foto’s maken, dus die zie je bij de foto’s staan. 

Omdat de botanische tuin gisteren niet helemaal goed gelukt was besloot een deel van de groep vandaag weer naar een botanische tuin te gaan, maar dit keer die in Seoul. Het andere deel van de groep ging vast terug naar het hotel. Ook voor deze tuin hadden we niet genoeg tijd, maar het was wel een hele mooie tuin! Een deel van de tuin (die we goed bekeken hebben) zat in een soort koepel. Je kon onderlangs en bovenlangs lopen. Bij een aantal planten stonden ook bordjes met hele interessante informatie. Het was erg leuk om te zien! Voor buiten hadden we helaas niet genoeg tijd, omdat we de auto om 17.00 ingeleverd moesten hebben, maar dat wat we van buiten gezien hebben was ook mooi. 

Het was echt ongeloof druk in de stad vanavond. Er waren ontzetten veel mensen op straat, waarvan natuurlijk ook een heleboel scouts. We zijn over het marktje heen gelopen en door een aantal leuke winkel straten om de sfeer even te proeven. Uiteindelijk kwamen we bij een straat artiest. Het was een man die liedjes zong. De achtergrond muziek stond aan op een box en hij zong. Toen wij erbij kwamen staan stond er nog zowat niemand, maar wij vonden het wel even leuk om te zien. We waren aan het klappen op de maat en een beetje aan het bewegen op de muziek. Toen kwam er een nummer en gebeurde het: de show om aandacht te trekken begon. Bert begon namelijk in het midden van de straat te dansen! Al heel snel daarna volgden Floor, Joost en Guido. Het was echt super grappig om te zien! Wij (Laura, Petra en Mirte) waren niet de enige die dat vonden, want ineens begon zich een hele menigte te verzamelen om de artiest en de dansende Nederlanders heen. Mensen begonnen van alle kanten te filmen. Het was echt super leuk! Na het knal nummer heeft de artiest nog een aantal andere nummers gespeeld, waar je niet echt op kon dansen, maar toch bleef de groep mensen staan. Uiteindelijk nam zijn vriendin het over en ook zij had nog veel publiek toen wij de artiesten verlieten en onze weg vervolgden. 

(Zonde dat ik hier geen video’s op kan zetten. Jullie hadden dubbel gelegen!)

We hebben ook nog een prachtig mooi ijsje gehaald! Ze maakten handgemaakte rozen van de ijsjes en het was echt prachtig!

Vandaag lekker een dagje dat we konden opsplitsen en iedereen lekker kon doen waar die zelf zin in had. Voor ons betekende dat: shoppen! Niet dat we de grote winkels in zijn gegaan en daar kleren hebben gekocht, maar dingen gekocht hebben we zeker wel. De stad was net als gister avond weer super druk en heel gezellig. Op heel veel plekken stonden kraampjes langs de weg met leuke spulletjes en er waren ook heel veel toeristische winkels. We zijn op heel veel plekken naar binnen geweest en we hebben onze ogen uitgekeken! Het was echt een lekkere rustige dag zonder haast. Floor en Guido hebben ook nog een Koreaanse lekker zittende kleding gekocht en daar een foto shoot mee gedaan. 

Deze winkel was echt bizar. Niet normaal gewoon. De hele winkel lag vol met wapens. Er lagen zwaarden, bijlen, messen, ninja sterren, ijzeren ringen en nog heel veel andere dingen waarmee je kan vechten en doden. Het was echt een winkel. Die spullen lagen er voor de verkoop. Dat zo iets is toegestaan is gewoon niet te begrijpen.

nze laatste avond in Seoul moesten we natuurlijk wel gezellig met zijn allen besteden. We hadden vandaag maskertjes gekocht en deze hebben we (bijna) allemaal opgedaan. Het was super gezellig om te doen. In de tijd dat de maskers op moesten zitten hebben we met zijn allen UNO gespeeld. Een leuke laatste avond van een gezellige reis. 

Vandaag is het tijd om naar huis te gaan. 

Voor deze dag hebben we wat bijzonders: Richard-dag. Richard loopt de hele week al volledig in het zwart, dus de laatste dag doen wij dat (zo goed mogelijk) na. 

We gingen met de metro/trein naar het vliegveld, maar dat viel (zelfs na al onze ervaringen) nog niet helemaal mee. Bij de eerste overstap kwamen we namelijk niet allemaal tegelijk aan op het nieuwe perron. Hierdoor moest de achterste groep zich haasten om er nog op tijd in te komen. Eenmaal aangekomen in de trein bleek dat de voorste groep ons in de verkeerde trein had gehaast…. Niet zo slim natuurlijk, maar gelukkig wel goed oplosbaar. 

Toen kwamen we aan op het vliegveld en liepen we tegen puntje 2 aan: op 2 mensen na had niemand meer genoeg saldo op zijn kaart. Ga je je kaart dan echt nog opwaarderen? Wij besloten van niet. We hoefden alleen de trein hekjes door en we zouden toch terug naar Nederland gaan, dus werd het hekje vanaf de andere kant open gemaakt door een kaart te scannen en zo konden wij (en nog wat scouts) eruit en door naar het vliegveld. 

We zijn een robot tegen gekomen die een foto van ons heeft gemaakt. 

De vlucht was helemaal prima, het eten was (volgens de meeste) wel lekker en er was niet heel veel turbulentie. Op het vliegveld hebben we bij de bagage doei tegen elkaar gezegd en elkaar bedankt voor deze mooie reis!